"insan bir çiçeği severse ve milyonlarca ve milyonlarca yıldızda yalnız tek bir çiçek açarsa, işte o yıldızlara bakarak mutlu olur. kendi kendine şöyle der: işte orada, o yıldızlardan birinde benim çiçeğim ama koyun çiçeği yedi miydi bütün yıldızlar kararıverir." zaten sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlar küçük prens.
bu satırları okuduğum an vazgeçtim yıldızları kırpmaktan...
hayallerimi şekillendirmek için uğraşıp hayalkırıklıkları almaktan...
yıldızlar olduğu gibi güzel. ister kuyruklu olsunlar, ister ufacık bir nokta gibi dursunlar, isterlerse de kayıp küçük çocukların gözlerini şenlendirsinler. çünkü biliyorum ki o yıldızda yaşayan küçük ve nazlı bir çiçek ve yareni küçük prens var...
küçük prens'e gelince... o küçücük elleriyle kalbimin kırıklarını toplamaya çalıştığı günden beri hayranlıkla izliyorum gökyüzündeki evini...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder