17 Eylül 2007 Pazartesi

çember

bıraktığım yerde bulamadıklarıma gülümsüyorum, onları aynı yerde bulsam üzülecektim çünkü. mr. murakami bıraktığım yerde kalmamış belki, ama aynı noktaya geri dönmüş, bundan 3 yıl öncesinde, karga'da konuştuğumuz geceye geri dönmüş.
bir kahve içimlik ömrü kalmış bir ilişkinin son hesaplaşmalarına.
bir çemberin içinde nereye baksa tekerrür denen illetin pençesinde, şarkı şu "benim küçük sevgilim, sanki gerçekmiş gibi" gerçekliğini tartışamasak da.
sahi sen türkçe müzik dinlemezdin di mi?
o zaman "she just wept"i dinle starsailor'dan.
niye ben seni bu kadar çok özlüyorum ki? niye? NİYE?



Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...