murakami'nin okuyamadığım son kitabı bu. (ayrıca okumadığım tek kitabı)ben sipariş verene kadar tükenmişti, nedense okuması daha da zor olsa da murakami'nin harvill'den çıkan kitaplarını daha çok seviyorum. üstüne notlar almaya kıyamıyorum, gözümden sakınıyorum harvill basımını.
dün gece aylardan sonra ilk kez saat 2'ye doğru uyudum ve sabah 7'de uyandım. insomnia krizimi aşmaya karar verdim, umarım öğlene doğru uyku bastırmaz. dün bütün gündüzümü uykuda geçirip babamdan paparayı yedikten sonra bu insomniac durumuna bir son vermezsem babamın hiddetinin boyutlarının nerelere varabileceğinin bir fragmanını izlemiş bulundum. (yeterince dehşet vericiydi, mazaallah)
işte, after dark, in the morning, this is all I could say.
nietzsche ağladığında'dan bir alıntı: "kimilerine göre benim felsefi çalışmalarım kaygan bir zamine oturtulmuş: görüşlerimde sürekli kaymalar oluyormuş. ama kaya gibi sağlam bir sözüm var: "neysen o ol." gerçekler olmadan kişi kim ya da ne olduğunu nasıl keşfedebilir?"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder