bir yılbaşı anısı

Bu benim izlediğim ilk miyazaki filmi...
tarih sanırım 2004'ü 2005'e bağlayan gece. anime kültürüyle ilk tanışmam o gece oluyor. ayrıca o gün akşamüstü sıralarında benimle yakından ilgilenmekten çekinmeyen bir adam evimize geliyor, ona koyu bir kahve yapıyorum, yılbaşını evde yalnız geçirmeme gönlü razı olmayacakmış, inatla bana bunu anlatıyor, gözlerimi kapatıp kahvemi kokluyorum, duymak istemiyorum. kapı çalıyor, geceyi yalnız geçirmek istememin sebebi elinde bir buket çiçekle kapımda. sarılıyorum ona, öteki adam üzülüyor, izin isteyip gidiyor.onun üzülmesine üzülüyorum ama beni üzenin yanında olmayı seçiyorum yine. elinde çiçeklerle bekleyen adama bana beş dakika ver diyorum, giyiniyorum beşiktaşa iniyoruz. yemekten sonra ilk kez öpüştüğümüz çay bahçesine gidiyoruz, yine dalga vuruyor üstümüze, tekrar bu iyi bir işaret olmamalı diyorum içimden ki yanılmıyorum, orada yollarımız ayrılıyor. eve dönüyorum, ellerinde jengayla ayhan ve özlem geliyor. yeni yılı şarapla ve jengayla kutluyoruz ve bu filmi iki kere izliyoruz. o gece miyazaki hayatımıza giriyor.
hüzünlerden küçücük umutlara dalıyorum filmi izlerken.
miyazaki filmlerine ne cips ne patlamış mısır yakışıyor. o gece üçümüz de anlıyoruz bunu.
2004 yılı bitiyor.