38. haftayı da bitirmek üzereyiz, artık her an beklemedeyim. Hem bir an önce gelsin diye sabırsızlanıyorum hem de vaktinde olsun, 40. haftaya girelim diyorum. Her anım çelişki.
İştahım feci açıldı, neredeyse 1,5 saatte bir öğün yapıyorum.
Ayaklarım şişmedi benim diye hava atıyordum ya, sebebi ayaklarımı göremememmiş meğersem, geçen gün baktığımda balondan halliceneydiler. Yüzüklerim zaten aylardır olmuyor.
Bebek şekerlerim baykuş olacakken yanlışlıkla penguen oldular. Olsun.
Yine bebek şekerimizi yapan kıza Nehir'in annesi yazan bir taç yapabilir misiniz diye sormuştum, tacımı da hazırlamış.
Onun dışında işin psikolojik olarak hazır olma kısmı var ki evlere şenlik. Her anım çelişki demiştim ya, aynen öyle. Bir neşeli bir kaygılı...
Bakalım bir dahaki yazı belki kızımla yazılır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder