kısa kısa

alışveriş yapmayayım diyorum ama sadece iki ay dayanabiliyorum. Aslında bu sefer cidden çok düşündüm ama kafaya koyduğumda uykularım kaçıyor(ki aylardır aklımdalar). işte bu iki bebeyi sepete atıverdim, şubat başında gelecekler.

kaç gündür twitter'da 90'lar geyiği dönüyor, eksik kalmamak adına vakti zamanında yazdığım bu postu ve bir de içinde pek çok travma barındıran şu postu hatırlatmasam ayıp olurdu. okuduğum kitaplar birikti, dağ oldu ama yazamadım. belki bir gün şu ataleti üzerimden atıp yazarım. okulları kapattık, umarım su gibi geçen olaysız bir ikinci dönemimiz olur. mesela bazı öğrencilerimiz potansiyellerini gösterip hak ettikleri başarıları elde ederler filan, neden olmasın?