ne sular akmış köprünün altından. dönüp eski yazılarıma baktığımda hissettiklerimi hatırlıyorum, kızgınlıklarımı, mutluluklarımı, hüznümü, şaşkınlıklarımı, sadece benim anladığım şifreli cümlelerimi, gereksiz kahve muhabbetlerimi (evet, kahveyi pek bir severim)...
yahu 365 gün az değilmiş, çok da değil aslında ama benim hayatım ne kadar çok değişmiş bu arada, iyi ki yazmışım, iyi ki blogum var...
365
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder