8 Aralık 2011 Perşembe

symphony of illumination

bu hafta gereksiz duygusallıklarla başım belada. en son yayınlanan How I met your Mother'da (7/12) gözlerim dolu dolu oldu. Bir an kendimi Robin'in yerine koydum, fena oldum. çok doğru aslında, bir şeyi istemeyebilirsin ama istediğin anda da yapabileceğini bilmek çok daha güvende hissettiriyor insanı.
Ted gibi bir dostum olsun bir milyon borcum olsun demedim değil tabi. En sağlam ve güvenilir olanları o. Bir de Marshall kuzusu elinde yüzüğüyle kapının önünde Ted'i beklerken bu kadar üzülmüştüm.
çok ağır eleştirilse de ben de anneyi merak edenlerden değil bu beşli ekürinin hayatına 20 dakika bile olsa dahil olmayı sevenlerdenim. Komedi çizgisinden artık çok daha fazla kaysa da, bazı bölümleri Friends'ten araklanmış olsa da seviyorum ama bir ay ara çok uzun pek sevgili yapımcılar.

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...