dün akşam (ehem ehem, aslında şimdi, ama bu post otomatiğe alınıp yarın öğlen yayınlanacak, tıpkı bir önceki gibi) eski resimlere bakarken şu meşhuuur öğrenci evimizin bir kaç fotoğrafını buldum. Evden çıkarken tüm evi boyatıp çıkmıştık, onu da belirteyim. işte orda kendi küçük dünyamıza dair bir iki ufak fotoğraf...yatağımın üst kısmı, ne bulduysam yapıştırmışım. yıldızlar o dönem pek modaydı, ışıklar kapanınca nasıl güzel parlarlardı.bir dönem buzdolabımızın üstü. sanırım mezun olmaya yakın çünkü iş ilanlarını filan asmışız.
bu da çalışma alanımın çok küçük bir kısmı, diğer kısımda benim ve arkadaşlarımın resmi vardı, bunda da artık kullanılmayan bir kaç telefon numarası var.(Amelie hayranlığı & songs of innocence duvarda ilk göze çarpanlar)
ne güzel zamanlardı...
Esra'cım, tanıdık geldi mi?
2 yorum:
Nasıl gelmez! tabi ki çok tanıdık geldi hepsi. Ama ben en çok o minicik mnutfakta yaptığımız uzun sohbetleri özledim...
yaw, çok özlüyorum. çoook çok. kaçsam gelsem, kahvemiz elimizde çeneler dibimizde muhabbet etsek...
Yorum Gönder