içim sıkılıyor günlük, deli gibi içim sıkılıyor bu aralar. sürekli bir seminere gitme durumu olması, kendime zaman ayıramamam, okullar kapanıyor diye sürekli not girme zorunluluğu vs vs beni gerdikçe gerdi. (ehe, farkındayım hep şikayet hep şikayet :)
bu aralar yemek yapmaya sardırdım, mesela bugün patatesli kek yaptım, yanına da uyduruk çay yaptım. (uyduruk çayın içinde yeşil çay, tarçın kabuğu, karanfil ve poşet earl grey var)
dün gece sevgilim eve bir aylık bir sibirya kurdu getirdi, dükkanda çok üşüyüp ağlıyormuş. concon oğlum kıskançlık krizlerine girdi, bütün gece ona onu daha çok sevdiğimizi göstermeye çalıştık. coni ona zara vermesin diye gece benim odamda yatmasına karar verdik, lakin bebekcik onu yastığın üzerine her bıraktığımda ciyak ciyak bağırdığı için gece kucağımda uyudu. sabah ise hiç gitmek istemedi, bu sefer de benden ayrılmamak için ağladı. gece bir an biri bebek iki çocuk sahibi bir anne gibi hissettim, hüzünlere gark oldum.
yarından itibaren seminerin bitmesine iki cumartesi bir pazar kalıyor, nihayet nihayet nihayet, o kadar uzun sürdü ki bir an hiç bitmeyecek sandım. 18 ocakta yeniden özgürüm, zorunlu olmadıkça da hiçbir seminere gitmeyi planlamıyorum:)
son olarak da mümkünse sağ tarafta görülen odada yaşamak istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder